Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

Ζωντάν








Αντάρα

Επειδή είπες ότι είναι πολύ καλές φώτο σου έβαλα ότι τράβηξα με το κινητό εκείνη τη μέρα.

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

κρούσμα Εξωτερικής Απάτης κατόχων εξωτερικών καρτών

"Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε για ένα νέο και συχνό «κρούσμα Εξωτερικής Απάτης κατόχων εξωτερικών καρτών», που λαμβάνει χώρα ευρέως σε όλη την Ευρώπη.
Σκοπός είναι να ενημερωθείτε και να ενημερώσετε και τους πελάτες μας...
Στη συνέχεια θα δείτε πως δουλεύει.
Πώς δουλεύει
Κάποιος σας τηλεφωνεί και ισχυρίζεται ότι εργάζεται στο τμήμα Ασφάλειας της
Visa / MasterCard.
Αυτό το άτομο έχει ήδη τα στοιχεία σας, όνομα, δ/νση, και ένα μέρος των
αριθμών και πληροφοριών της πιστωτικής σας κάρτας.
Σας ενημερώνει ότι επισημάνθηκε μία αδικαιολόγητη αγορά με την κάρτα σας και σας τηλεφωνεί για να επιβεβαιώσει ότι η αγορά πραγματοποιήθηκε από εσάς. Σας ρωτάει λοιπόν αν πραγματοποιήσατε αγορά ύψους «χ» ποσού στο «ψ» κατάστημα με την κάρτα σας που έχει εκδοθεί από την τάδε τράπεζα.
Η απάντησή σας είναι αρνητική, οπότε σας ενημερώνει ότι πρέπει να
επαληθεύσει ότι είστε κάτοχος της κάρτας και ότι χρειάζεται τα 3 νούμερα της
κάρτας που χρησιμοποιείτε, για παράδειγμα, για αγορές μέσω Internet και
βρίσκονται στο πίσω μέρος της κάρτας.
Κατόπιν, σας επιβεβαιώνει ότι τα στοιχεία που δώσατε είναι σωστά και
ισχυρίζεται ότι ήθελε να βεβαιώσει ότι η κάρτα δεν έχει κλαπεί ή χαθεί.
Ο στόχος αυτής της απάτης είναι η λήψη των 3 ψηφίων που βρίσκονται στο πίσω μέρος της κάρτας σας (cryptogram).
Εφιστούμε την προσοχή σας για να προστατέψετε εσάς τους ίδιους και τους
πελάτες μας."
Μοναδα διαπραγματευσης προμηθειων

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009

Διαφορά μεταξύ Παραδείσου και Κόλασης

Κυκλοφορεί στο εξωτερικό!!!





HEAVEN is when you: have an AMERICAN salary, have a BRITISH home, have CHINESE food, have a GERMAN car and a GREEK lover.....

HELL is when you: have an AMERICAN car, have a BRITISH lover, have a CHINESE home, have GERMAN food and a GREEK salary...!!





(Μας πήρανε χαμπάρι...)

ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Θέμα: : 112 -ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
> >> Original Message -----
> >>> ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΙΚΟΣ
> >>> ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΑΝΑΓΚΗΣ ΕΙΝΑΙ
> >>> 112που είναι
> >>> ενιαίος για Αστυνομία,
> >>> Ασθενοφόρο ή Πυροσβεστική
> >>>
> >>> και
> >>> αντικαθιστά όλους τους αριθμούς
> >>> που χρησιμοποιούσαμε μέχρι
> >>> σήμερα.

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Ανέκδοτο

Όταν η NASA ξεκίνησε
> την εκτόξευση αστροναυτών στο
> διάστημα,
> ανακάλυψαν ότι τα
> στυλό δεν δούλευαν σε μηδενική
> βαρύτητα καθώς το
> μελάνι δεν κυλούσε
> στην επιφάνεια γραφής.
>
> Για να λύσουν αυτό
> το πρόβλημα, προσέλαβαν την Andersen
> Consulting
> (Accenture σήμερα). Τους
> πήρε μια δεκαετία και 12
> εκατομμύρια δολάρια.
> Έφτιαξαν ένα στυλό
> που δούλευε σε μηδενική
> βαρύτητα, ανάποδα, μέσα σε
> νερό, σε κάθε
> είδους επιφάνεια
> συμπεριλαμβανομένου και του
> κρυστάλλου
> και σε
> θερμοκρασίες από πάγο μέχρι πάνω
> από 300 βαθμούς Κελσίου ...
>
>
>
> Οι Ρώσοι
> χρησιμοποίησαν απλά μολύβι...
>
>
> ΑΜΑ ΕΙΣΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ
> ΑΠΟ ΓΕΝΕΤΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ.....

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΠΡΙΝ ΤΟ 1985

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΠΡΙΝ ΤΟ 1985

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.


Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό,
κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου!

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια
κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί...

Αλώνια

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009

Το κυνήγι

Το κυνήγι ασκεί μια ιδιαίτερη γοητεία για όσους βέβαια είναι κυνηγοί. Στα Βρυσικά όμως αυτές οι μέρες είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό κυνήγι, είναι ιστορία, είναι παράδοση, είναι πολιτισμός.
Για μένα οι μέρες αυτές είναι από τις ομορφότερες στο χωριό, όχι τόσο για το κυνήγι και τα θηράματα αλλά για όλα τα υπόλοιπα, δείγμα των οποίων θα προσπαθήσω να σας δείξω.








Ευτυχώς ή δυστυχώς τα χρόνια αλλάζουν, εύχομαι μέσα από την καρδιά μου νάμαστε γεροί και του χρόνου. Περισσότερες ιστορίες του χωριού στο βιβλίο του Θεόφιλου ''στα χρόνια του ζωναράδικου''

Τρίτη 18 Αυγούστου 2009

Γεύση πανηγυριού

'Μια εικόνα χίλιες λέξεις'

Τα παιδιά σ'αυτή την ηλικία ζουν το χωριό και το πανηγύρι πιο έντονα απ' όλους μας!

Όλες οι φωτογραφίες σε βίντεο, δυστυχώς είναι τραβηγμένες ερασιτεχνικά και πολύ διακριτικά



Περισσότερες φωτογραφίες και βίντεο θα μπαίνουν καθημερινά, βάλτε το μπλοκ στα αγαπημένα σας





Τα σχόλια σας θετικά ή αρνητικά βοηθούν στην ενίσχυση της όλης προσπάθειας, και ακόμη περισσότερο η συμμετοχή σας ενεργά ως μέλη στην κύρια σελίδα vrisika.gr, με την ανάρτηση άρθρων

Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τα δύο νέα μέλη της σελίδας vrisika.gr, δυστυχώς για τεχνικούς λόγους δεν μπόρεσα να το κάνω διαφορετικά, καθώς και τη Θωμαή την Αλεξάνδρα το Μαράκι και το Θάνο από τα νεότερα μέλη μας.






Τέλος και του χρόνου! 'μαλιάρδις'

Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

Χαριά Πάνου

Χαιρόμαστε γιατί αυτές οι στιγμές χαράς μας δίνουν την ευκαιρία να συναντιόμαστε ξανά όλοι οι φίλοι και συγχωριανοί και να αναβιώνουμε τα έθιμά μας. Χαιρόμαστε γιατί σε τέτοιες ώρες βλέπουμε πόσο γερά ακόμη κρατούν οι οικογενειακοί δεσμοί και οι παραδόσεις που ενώνουν τους ανθρώπους και αφήνουν μηνύματα αισιοδοξίας για το αύριο.




φωτογραφίες

Στέργιος

στο δρόμο

παράδοση




το μυστήριο

Η Νύφη

Γαμπρός

ο Μπαμπάς



Νεολέοι



χορός

pontiaka



siktir xabas

Για φωτογραφίες ή οτιδήποτε άλλο: email@vrisika.gr ή ptsolak@gmail.com